Texel (tessel)

De texel is een sheltie met krullen. Texels zijn al enige tijd bekend en worden door diverse fokkers gefokt. Ze zijn algemeen voorkomend in veel kleuren, maar zijn over het algemeen meer in de onverdunde kleuren te vinden. Ook zie je regelmatig de benaming tessel, maar dat is de oude benaming van de texel (veranderd in 2008).

 Foto (c) Boerderij 't Westendorp

De standaard

Voor type, bouw, kop, ogen en oren, kleur, kleurverdeling en conditie geldt voor de texel dezelfde standaard als de gladhaar.
Wat uiteraard verschilt is:

De beharing
De lange glanzende beharing voelt zijdeachtig aan en is stevig. De beharing dient vrij te zijn van klitten en kale plekken, ook als deze wel worden gedekt door het overige haar. Naarmate de beharing langer wordt, wordt deze steeds zachter. De snorharen zijn ook gekruld. 

Kop-, lichaamsbeharing en sleep
De tessel heeft geen pony. De snuit zelf heeft een korte beharing van 1 cm. lang, maar door de krullen zal het haar op de kop vrijwel recht op staan. De baarden worden gevormd door langere beharing op de wangen en langs de kaakranden. De lange kopbeharing begint tussen de ogen en oren en dient aan te sluiten op de baarden. Door een lichte scheiding op de rug hangen de schouder- en zijdebeharing als manen langs de flanken af. Een goede kopbeharing maskeert deze scheiding. Op de achterhand valt de sleep waaiervormig uiteen en vormt een vloeiend geheel met de beharing van de flanken of langer. De onderste 2 à 3 cm van de beharing is gekruld, en ook de buikbeharing is gekruld.

Beharing lengte en structuur
Een fraai tentoonstellingsdier heeft een lichaamsbeharing en sleep van 12 cm. of langer. De lange beharing is dicht ingeplant en krachtig van structuur. De manen zijn iets korter.

Lichte fouten

Iets dunne haarinplant. Iets onregelmatige lengte van beharing. Iets slappe beharing. Iets harde beharing. Iets weinig glans. Iets klitvorming. Iets weinig baardvorming. Iets afwijkende aansluiting van de kopbeharing op de baarden. Iets smalle sleep. Iets onregelmatige lengte van de schouder-, zijdebeharing en sleep. Iets weinig gekrulde buikbeharing.

Zware fouten

Te dunne haarinplant. Te slappe beharing. Te stugge of harde beharing. Te weinig glans. Te veel klitten. Het ontbreken van baarden.  Te smalle sleep. Zeer onregelmatige lengte van de beharing op flanken en sleep. Haarlengte van de lichaamsbeharing en/of sleep korter dan 12 cm. bij volwassen dieren. Geen krullen op de buik. Geen gekrulde maar golvende lichaamsbeharing.

Kleuren

Erkend in Nederland zijn alle kleuren, tekeningen en uitmonsteringen die ook bij gladharen erkend zijn, zie daar voor een opsomming.

Erkenningen

De texel is erkend in Nederland, België, Duitsland en Europa.

Genetica

Een texel is ll rr rxrx. Dat is hetzelfde als sheltie (ll rr) alleen met rxrx erbij. Dit is het rexgen, inderdaad hetzelfde gen als de rexcavia heeft (een texel is immers een langharige rex). Het rx-gen is recessief, dat wil zeggen dat als je een zuivere sheltie met een texel zou kruisen, alle jongen eruit zien als sheltie. Ze zijn dan wel drager van texel maar dat zie je dan aan de buitenkant van het dier niet. Kruis je twee texels met elkaar, dan komen er ook alleen texels uit.

Overige informatie

Langharige gekrulde rassen vragen wat meer vachtverzorging dan kortharige rassen. Wie niet naar shows gaat, kan de haren uiteraard bijknippen. Bij showdieren moeten de haren wat langer worden. Showfokkers doorzoeken de vacht van hun texels regelmatig, en halen daarbij alle strootjes, hooitjes, houtvezels enz. uit de haren, en gaan goed met de vingers (niet met een kam!) door de vacht. Zo kunnen ze, zonder de krullen pluizig te kammen, klitten voorkomen. Omdat showcavia’s hiervoor wel goed moeten stil zitten, zullen de rustigste dieren uiteraard het beste resultaat geven.

Zo is als het ware een natuurlijke selectie ontstaan: hoe rustiger en liever het dier, hoe beter de vacht verzorgd kan worden. Hoe beter de vacht verzorgd kan worden, hoe beter het showresultaat. En omdat fokkers uiteraard graag fokken met dieren die de beste showresultaten behaald hebben, wordt op die manier net wat meer gefokt met lievere en rustigere dieren. Door de jaren heen zijn alle langharige caviarassen, dus ook de gekrulde varianten, daardoor eigenlijk ‘vanzelf’ geselecteerd op een goed karakter. Het zijn dan ook uitstekende huisdieren!

Foto's